Begi-globorik ez duten pazienteentzat polietilenozko inplante berria probatu dute untxietan eta arrakasta izan du

IOBAk zuzendutako ikertzaile talde batek AJL Ophthalmic enpresak garatutako inplante orbital baten bateragarritasuna eta segurtasuna aztertu du

Inplanteak haren barruan ehunak haztea ahalbidetzen du, elkarri lotutako poro irekien egitura baitu. Gainera, aurreko azalera leuna eta atzekoa porotsuagoa duenez, integratzea errazten du eta epe luzerako esposizio-arriskua minimizatzen du

Valladolideko Unibertsitateko Oftalmologia Aplikatuko Unibertsitate Insitutuko (IOBA), Gaztela eta Leongo Terapia Zelular eta Medikuntza Birsortzaileko Sareko Zentroko, Valladolideko Unibertsitate Ospitale Klinikoko, AJL Ophthalmiceko eta Bioingeniaritza, Biomaterial eta Nanomaterialen Sareko Biomedikuntzako Ikerketa Zentroko (CIBER-BBN) ikertzaileek untxietan egindako azterketa esperimental batean probatu dute dentsitate altuko polietilenozko inplante orbital porotsu berri baten segurtasuna eta biobateragarritasuna. Inplantea AJL Ophthalmic osasun produktuen fabrikatzaileak garatu du eta probak arrakasta izan du.

Batzuetan, eta traumatismo, infekzio edo tumoreen eraginez, espezialistek ezin dute saihestu pazientea itsu geratzea. Kasu horietan, eragina jasandakoen helburua ahalik eta erosoen egotea da, minik ez izatea eta itsu geratutako begia estetikoki egoki geratzea. Hala ere, min handia eta konstantea dagoenean, enukleazio edo ateratzea izan daiteke irtenbidea. Tratamendu horrekin, begi-globoaren edukia husten da, eskera edo begiaren hormak (“zati zuria”) utzita, eta hala, begia mugitzen duten muskuluak gordetzen dira.

Begiaren bolumena berrezartzeko, protesi orbitala txertatzen da. Ezaugarri hauetako lehen inplanteak hainbat materialez egindakoak ziren, hala nola plastikozkoak, kartilagozkoak edo silikonazkoak. Motilitate (mugimendu konplexu eta koordinatuak egiteko gaitasuna) bikaina zuten, baina zailtasunak ugariak izaten ziren eta berriz kendu behar izaten zen sarri. Dagoeneko 90eko hamarkadan hasi ziren hidroxiapatita eta polietileno porotsuarekin egindako protesiak sartzen, eta motilitatea hobetzeaz gain, itxura estetiko hobea eskaintzen dute.

Merkatuan polietileno porotsuaren begi-inplante batzuk badauden arren, operazio ostean arazo batzuk sortzen dituzte, beraz, material eta diseinuak hobetzeko ikerketan ari dira. Zehazki, IOBA buru duen ikerketan eta orain gutxi ‘Journal of ophthalmology’ aldizkarian argitaratu berri denez, AJL Ophthalmic Arabako enpresak garatutako inplante berri horietako bat aztertzen ari dira. Hain zuzen ere, Oculfit. Begia kendutako begi-globoaren zuloan inplantatu ahal izateko diseinatutako inplante esferikoa da. Oculfit dentsitate altuko polietileno porotsuan fabrikatuta dago, material biobateragarria da, ez da toxikoa, ezta alergenikoa ere, gainera, haren barruan ehunak haztea ahalbidetzen du, elkarri lotutako poro irekien egitura baitu. AJL Ophthalmiceko I+G arloko zuzendariaren, Eva Larraren, arabera, “materialaren izaera porotsuak orbantzeko prozesuan hodiak eta zuntzak haztea ahalbidetzen du, beraz, integrazio biologikoa areagotzen du eta, gainera, porotsuak ez diren materialekiko abantailak eskaintzen ditu, hala nola infekzio-arriskua murriztea eta inguruko ehunekin integrazio mekaniko hobea lortzea.

Inplante horiek aurreko azalera leuna dute eta atzekoa, berriz, porotsuagoa, eta horrek ezin hobeto integratzea ahalbidetzen du, epe luzeko esposizio-arriskua minimizatuta. Gainera, tunelak dituzte, zirujauari gihar zuzenak biomaterialari zuzenean lotzeko. Era berean, ezartzea ahalbidetzen duen osagarri sartzailea dute, eta bidean ehunei itsastea saihesten du.

Balidazio klinikoa

Talde zientifikoak esperimentazioko animalietan probak egin ditu inplantearekin (untxiekin). Hala, gizakietan egiten den antzeko teknika kirurgikoa diseinatu eta probatu dute eta animalietan erantzun positiboa izan dela ikusi dute.

“Hiru inplante mota aztertu ditugu, horietako bat gaur egun merkatuan dago eta beste bi AJLek garatutakoak dira, OCULFIT I eta OCULFIT II. Azken bi horiek hidrogel batekin estali ziren, eta hori hazkunde-faktoreekin karga daiteke, pazientearen ehunean polimeroa hobeto txertatzeko. Inplanteak animalietan 90 eta 180 egunez egon ziren, eta horietan aldizka ebaluazio klinikoa egin zitzaien. Denbora hori pasatuta, histopatologia-analisia egin zen, maila mikroskopioan hantura-erreakziorik edo infekziorik izan zen egiaztatzeko”. Hala esan du IOBAko ikerlari Iván Fernández Buenok.

Probatutako hiru protesiek antzeko emaitzak lortu zituzten, beraz, OCULFIT inplanteak klinikoki balidatu zituzten, merkataritzako beste produktuarekin aldera daitezkeen tolerantzia eta biobateragarritasunaren parametroak erregistratu ostean.

“Oculfit inplante orbitalekin, gure enpresak zirujauen beharrei erantzun nahi die, ehunetan txertatzean tolerantzia eta egonkortasun optimoa emango dien produktua izan dezaten, eta horrez gain, pazienteari erosotasun hobea eta inplantea jarri ostean itxura estetiko ahalik eta onena eman nahi diegu”, AJL Ophthalmiceko zuzendari nagusiak, Pedro José Salazarrek, esan duenez.

Lankidetza estua

IOBAko ikerlariek hainbat urte daramatzate AJL Ophthalmic enpresarekin lankidetzan, konpainiak egiten dituen produktu oftalmologiko ugariekin entseguak egiten. Laster, 90 eta 180 egunez untxietan ‘in vivo’ azterketa egitea aurrez ikusten dute, hezur orbitala berreraikitzeko produktu berri baten segurtasuna eta biobateragarritasuna ebaluatzeko. Inplante orbitalaren material berarekin egindako xafla berak dira (dentsitate altuko polietileno porotsua), eta hazkunde-faktorez kargatutako hidrogelarekin estal daitezke horiek ere. Traumatismo bidez haustura gertatzen denean hezur orbitala berreraikitzeko erabil daiteke, adibidez.