Ikerketa batek influenza-birusen eboluzio-ibilbidea eta txertoak garatzeko dituzten inplikazioak erakusten ditu
Hegazti-iturrietatik datozen A influenzaren birusek funtsezko egokitzapenak egiten dizkiete giza hartzaileei transmisio iraunkor baterako, azido sialikoaren konfigurazio espezifikoetara bideratzen baitira
Cell & Microbe aldizkarian argitaratu berri den ikerketaren helburua H3N2 influenza-birusen eboluzio-ibilbidea aztertzea da, hartzaileen interakzioei eta txertoak garatzeko funtsezko aldaketa antigenikoei buruzko zehaztasunak emanez
Nazioarteko azterlan kolaboratibo batek, Scripps Ikerketa Institutuko (La Jolla, AEB) James C. Paulson irakaslearen zuzendaritzapean, Jesús Jiménez-Barbero Ikerbasqueko irakasle eta CIC bioGUNEko (BRTAko kidea) zuzendari zientifikoak gripea egokitzeko eta hedatzeko gaitasunaren atzean dauden sekretuak erakusten ditu, eta osasun publikoko txertoak eta estrategiak garatzeko ikuspegi baliotsuak eskaintzen ditu.
Cell Host & Microbe aldizkari zientifikoan argitaratu berri den artikuluak gripearen birusen bilakaeraren ikuspegia eskaintzen du, bost hamarkada baino gehiagoz iraun duen H3N2 andui iraunkorrari ikuspegi berezia emanez. Ikerketak azaltzen du nola eboluzionatu duten birus horiek giza arnasbideetako zeluletako hartzaile espezifikoengana jotzeko, eta funtsezko ezagutzak ematen ditu txertoak garatzeko eta birusaren transmisio-dinamika ulertzeko.
A gripearen birusek (IAV) arnas gaixotasun esanguratsuak eragin dituzte historikoki, urtaroko agerraldiak eta pandemia globalak barne. Birus horiek hegazti-iturrietatik datoz eta, batzuetan, gizakiak infektatzeko gaitasuna hartzen dute. IAV anduiak azaleko proteinen (HA eta NA) arabera izendatzen dira, eta proteina horiek hartzaileekin elkarreragiten dute arnasbideetako zeluletan. Giza IAVek azido sialikoaren konfigurazio espezifikoak dituzten hargailuak izan ohi dituzte, eta hegazti-birusek, berriz, lehentasun desberdinak dituzte. Hegazti-hektareak giza hartzaileetara egokitzea funtsezkoa da gizakiengan transmisio iraunkorra izateko.
IAV andui pandemikoek, hala nola H1, H2 eta H3, mutazioak izaten dituzte hartzaileen lehentasuna aldatzeko. H3 birusek bilakaera bat izan dute hartzaile konplexuagoen egiturak denborarekin ezagutzeko, eta mutazioak eragin dituzte hartzailearekin lotzen den gune tradizionaletik kanpo. Ikerketa berriak HAren mutazioen eta hartzailearekiko loturaren arteko erlazioa nabarmentzen du, eta aldaketa txikiagoak ere badira, konpentsazio-mutazioak eskatzen dituztenak.
Azterlanak H3N2 birusak ditu ardatz, eta nabarmendu du etengabe egokitu direla bost hamarkadatan zehar giza populazioan, bai eta egokitzapen horretara egokitzeko baldintza molekularren xehetasun finak ere, diziplina anitzeko ikuspegi zientifikoa erabiliz. Bertan, Scripps, CIC bioGUNE, CIB-CSIC, Universidad Complutense (Madril) eta CIBERES enpresetako kideek parte hartu dute.
Lortutako emaitzek argi erakusten dute nola gripearen birusek zelulak infektatzen dituzten arnasbideetako zeluletan molekula espezifikoetara jotzean, eta ikertzaileei laguntzen diete transmisio-dinamikak eta anduien larritasunaren aldakortasuna ulertzen. Gripearen birusak eboluzionatu ahala eguneratutako txertoen beharra azpimarratzen du, jendearentzako babes hobea bermatuz. Birusaren bilakaera ulertzeak etorkizuneko agerraldietarako prestakuntza hobea ahalbidetzen du, osasun publikoko funtzionarioak neurri proaktiboak hartzeko gaituz.
